Donderdag, vrijdag en zaterdag was de pijn voor mijn gevoel wat minder. Gisteren was echt niet OK.
Ik ga meer geduld moeten hebben of het wel/niet succesvol is geweest. Eind September staat er een evaluatie gesprek gepland om te zien wat de uitkomst is en hoe dan verder.
Deze morgen voor de onderrugblokkade rechts, geen fijne behandeling, afgezet tegen deze in de nek viel dit dan toch weer wat mee, even pijnlijden is voor mijn eigen bestwil en is maar tijdelijk, of het wat gaat doen is ook nu afwachten. Linkerkant ga ik in overleg met de arts even mee wachten, bij acute pijn kan ik bellen en kan de behandeling eerder plaatsvinden, dus dat is mooi !
Even terzijde: Bij binnenkomst van het observatiekamertje ( waar je 45 min. moet wachten na elke ingreep om te zien hoe het gaat ) lag er een boom van een kerel op de brancard, een tijdje mocht hij plaatsnemen in een stoel. De beste man vroeg wat ze bij mij gedaan hadden en vertel hem kort hoe en wat. Aan het plakkaat in zijn nek wist ik wel wat ze bij hem hadden gedaan. ( dus ook een nekblokkade ) Hij vertelde dat hij tijdens de behandeling twee keer knock-out was gegaan en blij was dat het er op zat....Wat hij blijkbaar niet wist was dat dit pas een proefblokkade was, ( beetje dom, wat dat had hij de de folder kunnen lezen ) toen hij dit hoorde van de verpleegster vernam vertrok zijn gezicht en vroeg meteen, 'dus dit was eigenlijk geen echte behandeling', waarop de verpleegster bevestigend knikte. Die blik van die kerel zal ik nooit meer vergeten, het was komisch en aandoenlijk tegelijk, voor mij dan. Ik heb hem maar niet verteld dat de proefblokkade een peulenschil is t.o.v de echte ingreep
Voor weken terug was dan eindelijk het gesprek met de Neurochirurg waar ik best naar uitkeek en ook wat zenuwachtig voor was. Hij heeft mij alles nog eens uitgelegd via de beelden hoe gecompliceerd het was, afgaand op het totaal plaatje gaat hij niet opereren.
