In deze voorstelling willen we ( Aad en Ingrid )jullie graag weergeven aan de hand van foto’s uit vervlogen tijden en een stukje tekst waar nodig hoe we langzamerhand “koigek”zijn geworden
Na met zeer veel plezier jarenlang op een appartement gewoond te hebben in Zuid-Holland stond toen voor ons één ding vast,mochten we ooit een huis met een tuin kunnen betrekken moest daar zeker een vijver komen om van te genieten.
Van jongs af aan ben ik ( Aad ) eigenlijk al opgegroeid met de aquarium wereld gezien mijn ouders in die tijd een passie hadden voor deze hobby,voor mijzelf ging op zeer jeugdige de interesse meer uit naar het karpervissen ( trouwens ook een leuke verslaving
),heden ten dagen is dit wat in het slop geraakt maar ben voornemens deze hobby zeker weer op te pakken volgend jaar,dus de liefde voor vissen in zijn algemeenheid zat er vroeg in…..Na de intrek van ons nieuwe onderkomen in Brabant 1991 kon onze wens in vervulling nadat het huis aan kant was met de realisatie van onze vijver.
De getoonde foto’s zijn zeer matig van kwaliteit ( u bent gewaarschuwd
)omdat ik in die tijd niet de beschikking had over een dig. camera,dus heb het “moeten”doen door foto’s van foto’s te maken uit de toch gedateerde foto albums ) Maart 1992 konden we dan daadwerkelijk van start,(zoals zovele zullen herkennen
graaft men een put met de nodige niveau ( zo ver waren we al ) om de nodige variatie in water/vijver planten een juist onderkomen te kunnen bieden.
Natuurlijk moest er tijdens het vullen op toe gezien worden dat voor zover mogelijk de plooien in het folie weggewerkt werden.
Even vanaf een afstandje toezien of alles wel volgens plan verloopt,gezien de vijver met een inhoud van 5000ltr.met als diepste punt 110 cm toch bijna vol was.
Natuurlijk mocht een waterval niet ontbreken,deze hebben we destijds opgebouwd uit klinkers,straattegels ( 40 x60 ) met daarop flagstones en als randafwerking lava stenen.
Het geheel was netjes doormiddel van cement in elkaar gefabriceerd en klaar was de klus ( dachten we
) na een testje met de waterslang ( pomp hadden we nog niet) leek het water toch niet helemaal naar wens naar beneden te komen,dus na wat liggen piekeren s,nacht besloten we om midden in de nacht de boel weer af te breken .tot de volgende dag wachten was geen optie of je zou met de botte bijl te keer moeten gaan Uiteindelijk is het dan de volgende dag allemaal goed gekomen.
Ook de rand afwerking bestaande uit flagstones en lava keien was even passen en meten.
Na gedane arbeid waren we eigenlijk best trots op het resultaat en kon de pomp ( aquanoutic 3000 ltr.) geïnstalleerd worden om via een filtertonnetje de waterval van de nodige flow te voorzien.
Het genieten kon nu echt beginnen
Maar tja,niets is zo veranderlijk als een mens
.en werd er in mei 1993 de definitieve stap gezet om de vijver te vergroten,al moest dat ten kosten gaan van Ingrid haar geliefkoosde plekje in de tuin waar de zon in het voorjaar al vroeg verscheen.Dus ging de schep en spade de grond weer in.
Nu er nog eens vijf kuub grond/klei naar de 150 meter verderop gelegen dijk waren verplaats kwamen de contouren al duidelijk in zicht.
Het volgende klusje is de twee stukken folie van de bestaande en nieuwe vijver aan elkaar verbinden,wat een klein klusje zou moeten zijn heeft ons destijds de nodige kopzorgen gekost
Pas na de derde poging was die vijver dan vrij van een lek op de plaats van verbinding en kon aan de afwerking begonnen worden.
De totale inhoud van de vijver is nu 10.000 ltr.waarin de vijverplanten het prima naar hun zin hebben.
Het visbestand bestond uit:goudwindes,zilverwindes,blauwwindes enz…,en natuurlijk ( u voelt hem al aan komen
) onze eerste Koi,na er aanvankelijk drie gekocht te hebben, lagen er de volgende dag al twee op apegapen,wij dus meteen terug naar de verkoper om dit te melden,hij was zo sportief om er toch één te vergoeden en hebben dan ook een andere mee naar huis genomen.In onwetendheid schroomde we er in die tijd niet voor om de pomp en daarmee tevens het filter(tje) uit te zetten voor een week of hoe het uitkwam,stekker weer in het stopcontact en gaan met die banaan….
Hoe zou het toch gekomen zijn dat de Koi het op één na niet overleefde
,één Koi hebben we dan toch in leven kunnen houden en zwemt nog altijd haar rondjes bij de buren met een geschatte lengte van 65 cm.
Tot slot een winterplaatje van de vijver.
April 2002 was het weer eens tijd om de handen uit de mouwen te steken,de kids waren inmiddels wat ouder en bovendien bleek het gras bij de vriendjes en vriendinnen “groener”
Voorzover mogelijk werd de grond van de vijver weer aangevuld vanaf de verhoging waarop de overstort van de waterval gesitueert was en de nodige inmiddels uit de kluiten gewassen coniferen verwijdert.
Eenmaal deze klus geklaard was konden dan de contouren van de nieuw aan te leggen vijver worden uitgezet d.m.v piketpaaltjes en watervast triplex te plaatsen om alvast een idee krijgen hoe het er ongeveer uit zou komen te zien.
Ditmaal hebben toch maar wat hulp ingeroepen van de plaatselijke boer die de grond mooi kon dumpen op zijn akker.
Aan het einde van de dag zaten we tegen een behoorlijke krater in de tuin aan te kijken met afmeting van zes bij ruim zeven meter en een diepte van 1.30 met uitzondering van een plateau rondom waar de vijverplanten in manden op kwamen te staan.
Uiteindelijk hebben we nog ruim zes kuub klei naar de inmiddels voor ons bekende dijk met de hand afgevoerd om het e.e.a naar onze wens te modelleren.
Het “lapje” rubberfolie met een afmeting van 10 X 12 meter zullen we niet snel vergeten,dit samen gedaan te hebben en de hulp van oudste dochter is het dan eindelijk toch gelukt ( pfff wat is dat spul …… zwaar
)Nu de vijver afgevuld was en de watermeter 34 kuub aangaf kon begonnen worden met de aanleg van de vlonder,na de ongeveer tweehonderd hardhouten palen in de grond geramd te hebben en de dwarsliggers bevestigd d.m.v talloze r.v.s slotbouten moest het geheel sterk genoeg zijn om niet te verzakken,het water kwam er immers voor een gedeelte onderdoor te lopen om een “ruimtelijk” effect te verkrijgen.
Op de volgende foto is duidelijk te zien ( hoop ik ) dat we er voor gekozen hebben om voor een dubbele rand te gaan om een moeras/planten gedeelte rondom te creëren.( de binnen rand is dus lager dan de buitenrand,en zal dus bij het verder afvullen van de vijver niet meer zichtbaar zijn )
Rechts in beeld ligt alvast een berg grond ter voorbereiding van de toekomstige waterval ( die moest er natuurlijk weer komen
)
Inmiddels hebben de goudwindes en andere vijverbewoners hun plekje weer gevonden in de vijver na een periode in de quarantaine,ook onze enige Koi heeft het weer prima naar haar zin.
Achter de vijver zijn de palen met dwarsliggers te zien waarop later de bankirai delen geplaatst zullen worden.
Een boven aanzicht op een druilerige middag vanuit onze slaapkamer.
Op de achtergrond staan inmiddels vier filterunits met elk een inhoud van 440 ltr.die pomp gevoed worden waarvan de uiteindelijke retour uitkomt via een waterval richting vijver.
Buren die wat verderop in de straat wonen bleken al jaren over een koivijver te beschikken en hadden ons tijdens de aanleg van deze vijver uitgenodigd om een kijkje te komen nemen wanneer we eenmaal een beetje op orde waren,als eerste ben ik dan toch even gaan kijken en kwam dolenthousiast terug met de woorden: dit moet je echt even gaan bekijken !
Na enkele weken is het er dan ook van gekomen en kwam ook Ingrid met een fonkeling in haar ogen terug
,Aad dit wil ik ook;je kan ze aaien en komen uit de hand eten 
.nou dat was natuurlijk tegen geen dove gezegd en mochten dan toch onze vijverbewoners in de vorm van goudwindes e.d uit onze vijver naar een andere onderkomen,natuurlijk op de enige Koi na die we al hadden !. en begonnen we in een redelijk rap tempo Koi aan te kopen,alle variëteiten vonden we mooi,en ontstond er al snel een bijna complete postzegelverzameling.(hiermee was de passie /verslaving bezegeld.)
Ook de waterschildpad genaamd turbo van onze dochter had haar/zijn plekje al snel gevonden.
Een skimmer ( links in beeld) bleek wel noodzakelijk,deze werd aangestuurd door een 10.000 ltr. pomp ( Auamax.) met een retour via de kruik (rechts in beeld),de verrijking aan zuurstof aan het water was daarbij mooi meegenomen.
Ook de “waterval”zag er nu al wat natuurlijker uit en zorgde voor wat extra zuurstof.
Eindelijk dachten ! we het nu dan voor elkaar te hebben om onze Koi een goede huisvesting te bieden,helaas bleek dat een misvatting en volgden de problemen elkaar in een sneltempo op,van bacteriële tot parasiet uitbraken zijn ons niet bespaard gebleven en hebben de nodige Koi het leven gekost ,dit enerzijds door onze beperkte kennis en anderzijds door verkeerde voorlichting door tal van kwakzalvers( de weg naar een Koidokter was ons niet bekend,misschien waren die er ook nog niet ? )
Uiteindelijk kwam er pas verbetering in de situatie nadat een dealer ( hadden we inmiddels goed contact mee) in het bijzijn van een Japanse kweker de zaak eens onder de loep hadden genomen,de Koi met wonden werden behandeld en het advies om het substraat van vijverbodem te verwijderen hebben we meteen opgevolgd.
Op onderstaande foto is de vijver groen van kleur door de toevoeging van malachiet.
Met de winter voor de deur moest er i.v.m de diepte en de daarbij behorende temperatuurschommelingen een oplossing gevonden worden om de vijver af te dekken,na wat piekeren kwam ik op het lumineuze idee ( dacht ik ) om de grote lappen noppenfolie d.m.v watervast tape aan elkaar te verbinden met daaronder skippy ballen aan elkaar bevestigd om het folie niet direct op het water te doen komen.
Echter bij de eerste serieuze storm vloog het geheel naar vier huizen verderop en hebben we de kinderen uit de buurt nog regelmatig op onze skippy ballen zien rond stuiteren
Dan maar zonder afdekking en het beste er van hopen.
Na de opgedane ervaring ( lees:door schade en schande “wijs”geworden ) wilde we eigenlijk toch een echte koivijver die van alle gemakken voorzien zou zijn,en tevens een beter onderkomen voor onze Koi zou kunnen bieden.
Nadat de vijver nog geen twee jaar gelegen had zijn we medio augustus 2004 met de voorbereiding begonnen,als eerste hebben we het moeras/planten gedeelte leeg gemaakt nadat we het water een tiental centimeter hadden laten zakken.
Wat ons binnen twee dagen te wachten stond was een regelrechte ramp ! de draadalgen woekerde wel zo hevig dat het bij wijze spreken kon horen groeien,pompen liepen compleet vast door de slierten en moest tweemaal daags het filter gekuist worden….
Nu ik de laatste tijd regelmatig lees dat planten maar een zeer beperkte remming op de groei van draadalgen hebben, frons ik dan ook met regelmaat mijn wenkbrauwen
Op onderstaande foto probeer ik de laatste Koi te vangen,dit viel zeker niet mee door de glibberige restanten van de draadalgen.
Wordt vervolgt >>
( geef ze eens ongelijk )
